• tag
    Trends
  • date
    16 februari 2024
picture alternative text

Wie Knokke een beetje kent, heeft ongetwijfeld al gehoord van La Réserve. Het eerste vijfsterrenhotel aan de Belgische kust – in handen van investeerders Marc Coucke en Bart Versluys – onderging de afgelopen jaren een volledige transformatie. 

Het oorspronkelijke gebouw dateerde van 1924 en kende sinds zijn opening als hotel in 1949 een heuse glorieperiode. La Réserve werd al snel een van de vaste waarden in de mondaine badstad en mocht tal van klinkende namen verwelkomen: sterren van weleer – van Marlène Dietrich, Brigitte Bardot of Frank Sinatra tot René Magritte – en sterren van vandaag – denk maar aan David Backham, Paris Hilton en Jean-Claude Van Damme.

De recente renovatie moest de glamour uit het verleden doen vervagen en de gasten trakteren op een hernieuwde architecturale schoonheid die het summum van gastvrijheid belichaamt. 

Het was toonaangevend architect Glenn Sestig die, samen met zijn team, de opdracht tot een goed einde moest zien te brengen en een subtiele luxe moest vormgeven met een mix van stijlen en hoogwaardige materialen. 

De architect neemt ons mee op sleeptouw door zijn creatie.

picture alternative text

Bij het naderen van de indrukwekkende gevel valt één iets meteen op: ondanks de monumentale uitstraling oogt de ingang intiem en toegankelijk, een eigenschap die als een rode draad in het interieur wordt doorgetrokken. 

De monumentale inkomhal van voorheen is nu opgesplitst in een onthaal en een lobby. 

Ondanks de grandeur die de hoge, donkere plafonds deze ruimte aanmeten, voelt de omgeving opnieuw knus aan. De verlaagde en indirecte verlichting, de conciërge- en onthaalbalies met geronde hoeken, de bloemstukken en het gebruik van panelen met ebbenhoutfineer uit onze Infinite Wood-collectie scheppen geborgenheid.

Sestig legt uit hoe hij zich voor de interieurvormgeving liet inspireren door de kuststreek – een rijke bron van inspiratie die regelmatig doorheen de rondleiding opduikt. 

Zo wordt in de lobby de kustlijn weerspiegeld in het contrast tussen donkere en lichte kleuren. “Lichte tinten zijn typisch voor de kust, en lagen dus voor de hand als basis. Maar met lichte tinten alleen dreigt het interieur al snel flets over te komen. De donkere kleuren moesten dus een natuurlijke warmte en rijkdom naar binnen halen. Het hotel moet tenslotte niet alleen in de zomermaanden zijn gasten overtuigen, maar moet ook in de grijze Belgische winters uitnodigend aanvoelen.”

picture alternative text
picture alternative text
Glenn Sestig

Architect

“Nepmaterialen zijn in een dergelijke omgeving geen optie. Alles moet natuurlijk zijn.”
  • picture alternative text
  • picture alternative text
  • picture alternative text

Eenmaal in het tweede deel van de inkomhal, de lobby, springen de uitnodigende en knusse fauteuils en sofa’s bij de haard meteen in het oog, met langs de muren prachtige boekenkasten vol luxeproducten en decoratieve elementen. Het plafond werd voorzien van zachte goudtinten, een spel van lijnen en geschuinde randen in levendig en karaktervol eikenfineer op maat. 

Volgens Sestig moest het plafond een knipoog worden naar het rieten dak en het vakwerk met balken van het originele gebouw. Tegelijk moest het plafond het akoestisch comfort in de grote ruimte bevorderen. De nostalgie in het plafond werd doorgetrokken naar het meubilair, met unieke designstukken van Jean-Michel Frank, een van de grondleggers van de minimalistische interieurvormgeving. 

Sestig licht zijn keuzes toe: “We wilden van het hotel een uitnodigende omgeving maken waar mensen naartoe willen om hun ogen de kost te geven en het unieke meubilair te bewonderen.

Sestig gaat dieper in op zijn keuzes voor de lobby: “De jaren dertig bleken een dankbare inspiratiebron voor de interieurvormgeving, als ode aan de gloriedagen van het hotel en waar La Réserve voor staat, zeg maar. Om het ontwerp echter ook een hedendaagse uitstraling te geven, moesten we oud met nieuw combineren. Dat concept wordt nowstalgia genoemd. 

We distilleren het beste uit de voorgaande decennia en komen zo tot een geheel nieuw verhaal, een nieuwe en hedendaagse stijl.”

Dit thema past als geen ander bij de imposante look van de uit de kluiten gewassen balies, de hoge plafonds en de strakke vormgeving van het zitmeubilair. Toch schemert ook hier weer een zekere zachtheid door: de balies hebben geronde hoeken, de verlichting vult de ruimte met een gedempt licht, terwijl de details – zoals de bladvormige bureaulampen – frivoliteit uitstralen. 

De omringende boekenkasten zijn bekleed met het warme kerngerookte eucalyptus, dat mooi contrasteert met het lichtroze onyx. Ze nodigen de gasten uit om een boek te kiezen en het comfort op te zoeken bij het haardvuur. Met andere woorden: gezelligheid troef!

Sestig over zijn houtkeuzes: “We wilden gaan voor warme tinten. In die zin lag het gebruik van hout voor de hand”, licht hij toe. “In dit kerngerookte eucalyptushout komen de kleurschakeringen mooi tot uiting. Nepmaterialen zijn in een dergelijke omgeving geen optie. Alles moet natuurlijk zijn.”

picture alternative text

Achter de lobby bevinden zich de bar en het restaurant. De bar binnenstappen, is een beetje als tijdreizen: je stapt als het ware de jaren dertig binnen en wordt er onthaald door een combinatie van zacht fluweel, rode tinten, marmer en datzelfde donkere ebbenhout uit de lobby. Door het roze Venetiaanse glas van de wandlampen schemert een zacht licht dat de ruimte een gezellige en intieme uitstraling schenkt.

De extravagantie van de bar contrasteert met de lichte en open sfeer van La Rigue, het restaurant van La Réserve. Het spectaculaire plafond van de lobby werd doorgetrokken naar de restaurantzaal, waar de intimiteit van de tafels baadt in een warme gloed.

  • picture alternative text
  • picture alternative text
  • picture alternative text

Het karakter van de eik komt duidelijk tot zijn recht in de afgeschuinde hoeken, met knopen en barstjes die de uitstraling meer textuur geven. De opvallende textuurwand langs één zijde van het restaurant roept dan weer de rimpeling op die de golven op het strand achterlaten, aldus Sestig.

De mooie wandkasten, bekleed met Decospans Talitha Ebony Infinite Wood, zorgen voor een aantrekkelijk decor dat tegelijk een praktisch doel dient voor het zaalpersoneel. Opnieuw een handige en geniale designkeuze van Sestig. Zo beschikken de obers over een stijlvolle werkplek en hebben de piccolo’s hun eigen ruimte bij de ingang van het hotel om felgekleurde bagage van de gasten over te nemen, zodat niets het woweffect nog in de weg staat.

But that’s exactly the magic of the design: everything is an experience. A trip to the toilets will bring you to a hallway, fully dressed in the same warm, dark eucalyptus wood veneer – enhancing that sheltered, cocooning feeling. A subtle stone wall with the carved names of the hotel’s previous celebrity guests resides on one side of the hallway, a discrete commemoration of the hotel’s famous past.  

The toilets themselves are luxuriously finished with a private lit-up onyx sink for every cubicle. The onyx is a repetitive element throughout the area and creates a wonderfully layered look paired with touches of marble, the warm wood and a black glass ceiling to create a mirror effect.

Precies die totaalervaring maakt deze inrichting zo magisch. Zo leidt een toiletbezoek je naar een gang die volledig is bekleed met datzelfde warme en donkere eucalyptusfineer, goed voor een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Op een van de muren in de gang prijken de namen van sterren die het hotel al mocht verwelkomen, als subtiele knipoog naar het rijke verleden van La Réserve.

De toiletten zelf stralen dan weer pure luxe uit, met in elk hokje een eigen lavabo in verlichte onyx. Die onyx wordt overigens op verschillende plaatsen gebruikt en creëert een schitterende, gelaagde look in combinatie met marmer, warm hout en een weerspiegelend plafond van zwart glas.

  • picture alternative text
  • picture alternative text

Een indrukwekkende, maar comfortabele vergaderruimte

De rondleiding eindigt in een indrukwekkende, maar comfortabele vergaderruimte, waar het vertrouwde eucalyptushout contrasteert met roze onyx, terwijl een prachtige koraaldecoratie de band met de kust in de verf zet. De ondergrondse verdieping wordt grotendeels ingepalmd door een indrukwekkende wijnkelder, die ondanks het opvallende gebruik van marmer, glas en houtdetails sober oogt. Ook hier zijn de toiletten bekleed met fineerhout. De keuze viel deze keer op Shadow Eucalyptus van Shinnoki, de collectie afgewerkte houtpanelen in het aanbod van Decospan.

De definitie van quiet luxury

La Réserve heeft alles in huis: elegantie, grandeur, intimiteit en charme, zonder de praktische invulling en de activiteiten van het hotelpersoneel in het gedrang te brengen. Het hotel brengt hulde aan de gloriejaren, maar vaart een eigen koers richting de toekomst. Een geheel van schijnbare tegenstellingen die wonderwel samengaan. Glenn Sestig vat het mooi samen: “Dit is de definitie van quiet luxury.”

picture alternative text

Het fineerhout dat werd gebruikt voor het interieur van La Réserve werd geleverd door Decospan. Het project werd op maat uitgewerkt, met zorgvuldig geselecteerde houttypes voor een unieke look. Bij Decospan maken we je graag wegwijs in de vele mogelijkheden in functie van jouw project.

Projectbegeleiding